Vriendin

Mijn liefste vriendin ken ik bijna 40 jaar. Eigenlijk was het eerst de vrouw van een vriend van mijn (toen nog) verloofde. Ze is nog de vrouw van die vriend en mijn liefste vriendin. Nu wordt het erg ingewikkeld geloof ik! Ik ga door: ze is een Molukse en sinds ik haar achtergrond ken en haar familie, kunnen Molukkers bij mij geen kwaad doen. Als klein meisje kwam ze met haar ouders, broertjes en zusjes naar Nederland. Haar vader was ziekenverpleger bij het KNIL. Een dramatische reis, want haar moeder overleed tijdens de overtocht. Stel je voor vader kwam met 8 kinderen, in een vreemd land. Niets geen ondersteuning bij de opvang, het was maar voor tijdelijk. Ja, we kennen het verhaal van de vrije RMS!

Ettelijke malen heeft ze mij het verhaal verteld, en altijd worden we er door geëmotioneerd. Ik heb zelden iemand zo liefdevol horen praten over haar vader en hoe hij het in Nederland klaar speelde om zijn kinderen groot te brengen. Streng, dat wel, maar oprecht.

Na de mulo is zij de opleiding psychiatrische verpleging gaan volgen, het zwarte kruis heette dat destijds. Interne opleiding op Endegeest. Toen nog met grote hekken erom heen en de verpleegsters droegen een uniform. 40 jaar heeft ze dat volgehouden, kan je alles vertellen over Endegeest. Ze is nu 3 jaar gepensioneerd.

Ze heeft sindsdien een huisje op een volkstuinencomplex . Aanvankelijk dacht iedereen aan een volkstuintje, maar zij heeft er een waar eldorado van gemaakt en het is haar lust en haar leven. Als je er komt kijken troont ze je mee van het een naar het andere hoekje om je alle plantjes te tonen die het allemaal fantastisch doen. En bij elk plantje heeft ze een verhaal.

Omdat mijn man wat hulp heeft geboden met het aanleggen van wat nieuw leidingwerk, heb ik de meevaller om er nu 3x de maandag door te brengen. Lekker buiten bijkletsen een wijntje en natuurlijk heerlijk eten! Het heeft 1 nadeel het is zo lekker, je blijft eten, teveel. En het moet op! Daarna nog een Irish coffee en weer een wijntje. Ze blijft zorgen, niets is haar teveel. Helpen met de afwas? Geen kans.
We zitten tot 11 uur buiten aan het weiland naar paarden te kijken en kleine waterkipjes, we horen de uiltjes. Echt genieten. Een waardevolle vriendschap.

Jasmijn

Overal staat de jasmijn in bloei. Prachtig vind ik dat en ik moet er altijd even aan ruiken. Vandaag kwam er opeens een liedje op in mijn gedachten wat mijn moeder zong toen ik een klein meisje was. Het ging ongeveer zo:
“Zusje had op haar wiegengordijntje allemaal bloempjes, groot en klein, blauwe viooltjes, roze roosjes en witte jasmijn”. Ik herinner me dat ik een poppenwiegje had met zulke gordijntjes. Achter in de tuin stond een grote witte jasmijn. Als ik er aan denk ruik ik nog de geur van de bloemen.
Ik werd er opeens heel melancholiek door. Zo’n tijd geleden. En mijn moeder zong niet zo vaak!

Djebena

Jl.vrijdag ben ik uit eten geweest in een Afrikaans eethuis. Is zeer goed bevallen. Ik was met 2 oud-collega’s en het was heel bijzonder. Voor mij tenminste wel. Het was er stampvol met mensen van het soort welzijnswerkers, hulpverleners, leerkrachten en studenten antropologie! Als we toch in vakjes plaatsen!
Je kunt kiezen van de kaart, wat per portie op een reuze pannenkoek in een grote ronde schaal, wordt opgediend. Er is een schaaltje bij met wat kleine pannenkoeken en dan eten maar, met je blote handen! Leuk hoor. Niks geen bestek. Graaien en happen. Ik had ook nog een Afrikaans biertje, dat drink je uit een halve kalebas.
We hebben lekker zitten kletsen, zware problemen natuurlijk. Tenslotte komen wij ook uit de hulpverlenershoek!

Televisie kijken

Televisie kijken is wat je noemt een heet hangijzer in onze relatie! Sterker nog: het leidt vaak tot conflicten. Vooral op verjaardagsbijeenkomsten, na het nuttigen van alcoholische drankjes, is het een dankbaar onderwerp. Niemand begrijpt dat dit voor mijn partner zo’n groot probleem is en men stelt zich solidair op naar mij. Want het gaat voornamelijk over mijn t.v. kijken. Zelf vind ik mijn kijk gedrag niet zo bijzonder. Ik ken vrouwen (en mannen) die werkelijk alle soaps volgen, spelletjes en series. Zij kunnen ook overal over meepraten. Ik niet. Stiekem kijk ik wel eens naar een herhaling van de Bold en de B. Op vrijdagochtend, als ik nog op bed lig en mijn lieverd is naar zijn bijbaantje! Ik geniet van dat stelletje vreselijk enge mensen! Tegelijk voel ik me schuldig. Want volgens mijn man ben je helemaal knetter als je daar naar kijkt. En ik wil niet doorgaan voor knetter!
Maar is dat wel zo? Ik ga daar toch nog eens diep over nadenken!