De Bazaar Dorcas

Bazaar Dorcas

Tijdens een koffievisite aan een kennis, liet ik me overhalen om de jaarlijkse bazaar van handwerkgroep Dorcas, waar zij lid van is, te gaan bekijken.
Door een groep vrouwen gemaakt spullen worden aangeboden in Het Trefpunt een bijgebouw van de kerk, dat voor deze gelegenheid is omgetoverd tot een soort koopjesmarkt met lange tafels waarachter de creatieve dames hun spullen aan de vrouw(man) brengen. Het aanbod varieert van zelfgemaakte Kerst en Felicitatie-kaarten, met kruissteek geborduurde kleedjes, kussens, een Mens.erger.je.niet-spel van vilt en kaboutertjes gemaakt van dennenappeltjes. Daarnaast was er een tafel vol met prullaria met liefde beschikbaar gesteld door leden van de kerk. die hiervoor speciaal een kast met overgebleven verjaarskadootjes hadden leeggeruimd naar mijn idee. Je kon je geluk beproeven door een lootje te kopen en iets van de tafel uit te kiezen. Gelukkig had ik een “nietje”.
Er was ook een koffiebar en daar ontwaarde ik zelfs wat mannen.
Bij binnenkomst werd ik meteen aangegeschoten door een vrouw die vriendelijk maar dwingend vroeg om in te tekenen op een prachtig aquarel, gemaakt door een plaatselijke amateur schilder met de afbeelding van een winterse Dorpskerk.
Nou ben ik niet te beroerd om plaatjes van Leiderdorpse Monumenten thuis aan de muur te hangen, Doesbruggetjes zijn ontelbaar, maar ik ben niet echt van de Kerken. Je begint met de Dorpskerk en voor je het weet kom je thuis met een foto van de Moskee in Leiden Noord na een bliksem bezoek aan een braderie in de Merenwijk of van de Roomse Meerburgkerk na een rommelmarkt bij de VV Meerburg. Zoveel lege wanden heb ik niet thuis. Maar ik kan heel moeilijk “nee” zeggen tegen aardige mensen!
Voor een paar euro kon ik naam en tel.nr noteren op een lijst en als ik de gelukkige was werd je dezelfde avond nog gebeld. Helaas, ben ik dat niet voor het schilderij , niet voor het prachtig, met kruissteekjes geborduurde tafellaken en niet voor het mooie Mens-erger-je-niet-spel van vilt!
De opbrengst was voor het goede doel: div.clubs binnen de kerk en een Roemeens weeskind.
Ik heb dat flink ondersteund d.m.v mijn goklust.

Boven achter een tafel trof ik mijn kennis aan die mij jubelend begroette en verzocht “zeker” iets bij haar te kopen… Ik heb de spullen op haar tafel uitgebreid bekeken en mijn bewondering uitgesproken voor zoveel creativiteit!!
Je wilt niet weten wat erbij lag……. Zelfgehaakte babyslofje, gebreide baby- truitjes van kriebelwol, ik kreeg al jeuk als ik naar keek! Wel ouderwets…. Na de geboorte van mijn dochter in 1964 kreeg ik dit soort zelfgemaakte spullen van tantes op leeftijd cadeau.
Zo te zien was hetzelfde breipatroon aangehouden.
Er waren zelf gebreide herensokken te koop…menige vrouw zal manlief een enorm plezier hebben gedaan op Sinterklaasavond ! Heerlijk warme sokken, met liefde gebreid.
Onder het wakend oog van mijn kennis, kocht ik een kunstig gevlochten theelichthoudertje in Kerstmotief en heb nog een poosje bewonderend langs de tafels met spullen gelopen en een praatje gemaakt want ik ken veel dames van gezicht,
niet als kerklid op zondag, maar gewoon omdat ik reeds 44 jaar in Oud Leiderdorp woon en de meeste van hen ook.
Ik heb nog een rondje gemaakt en kon niets leuks meer vinden, althans om te kopen.

Vriendelijk wuivend naar de creatieve dames, verkoopsters, heb ik het gebeuren verlaten in een vrolijke stemming. Thuis heb ik het kerstlichtje een mooi plekje gegeven.
Volgend jaar ga ik vast weer naar de Bazaar, met mijn man, kan hij een paar sokken uitzoeken!