vrijdag, mei 31, 2002

Kruidvat Voordeel Magazine

Wekelijks ploft er een flinke hoeveelheid reclame materiaal op de mat! Het meeste gaat direct in de oud-papierzak. Behalve .. het Kruidvat Voordeel Magazine!
Dat is pas echt feest! Keer op keer lees ik het door en steeds weer zulke leuke dingen en een voordeel!!!. Het is heel moeilijk om een lijstje samen te stellen wat ik ga kopen. Ja, dat doe ik: eerst doorbladeren en dan opschrijven. Vroeger knipte ik ook nog de waardebonnen uit. Deed ik in een envelopje en wandelend met een winkelmandje systematisch de bonnetjes in het mandje doen en de begeerde artikelen inladen. De bonnetjes staan nu in een standaardje in het vak bij de shampoo, zeep, handcreme en wasverzachter, dus die pak je er meteen bij. Je hoeft ze zelfs niet meer in te vullen! Zo makkelijk wordt het je gemaakt bij het Kruidvat. En je krijgt ook nog punten voor de Goudkoorts. Die spaar ik ook. Niet voor mezelf, maar voor iemand die ze graag wil. Ik heb alleen nog nooit iemand ontmoet die ze wil....

Link: http://www.kruidvat.nl/voordeelmagazine

dinsdag, mei 28, 2002

Kapper

Gisteravond is het weer gebeurd. Mijn haar geknipt. ’s Avonds ja, ik heb een vriendin die ik al jaren ken en al jaren in het kappersvak zit. In de tijd dat er weinig kapsters leuk konden “opsteken” werd zij mij via via aanbevolen en zo is het altijd gebleven. Ze deed mijn haar, dat van mijn man (toen hij nog een volle haardos had) en verfde zelfs zijn snor! Later knipte ze ook de kinderschaar. Jarenlang tot volle tevredenheid.
Haar man werd ingezet voor de verbouwingen bij ons, dus we werden zoals het heet vrienden. En dat zijn we gebleven. Nou denk ik bij vrienden niet meer direct aan dit stel, maar goed! De kinderen haakten een voor een af , de man werd kaal en de snor blijft grijs, dus er valt alleen nog aan mij wat eer te behalen. En ik ben een lastige klant want ze wil nu zoals de meeste kapsters, graag knippen en je een modieus hoofd aanmeten. Ze ergert zich vreselijk aan het met een “klem” opgestoken haar van mij. Zegt dat ook als ik haar soms tegenkom. Ze vindt het zonde van mij ,dat ik er met zo’n “gereformeerd” hoofd bijloop.

Mijn lieve echtgenoot wil me blijven zien als het meisje met het lange blonde engelenhaar, maar nu wel opgestoken en liefst de grijze haren niet weggeverfd, vroeger moest het los, en omdat ik hem niet altijd wil teleurstellen doe ik dat ook met regelmaat. Maar dan opeens ben ik het zat! Maandag stond ik in de lift naar de 16e etage en daarin zit een enorme spiegel. Ik stond alleen in die lift en zag mezelf met dat haar! Vreselijk, ik voelde me opeens een soort ouderling van de Reformatorische kerk die nog wat huisbezoeken moest afleggen. Dus ik heb dadelijk, op mijn werk, de kapster gebeld.

Nu heeft ze zich , met mijn goedkeuren, kunnen uitleven. Ik ben tevreden, het geeft een heerlijk opgeruimd gevoel zo’n kort koppie. En gemakkelijk in onderhoud met de naderende zomer. En altijd komplimenten van anderen.
Maar bij thuiskomt: niet “het zit leuk”, staat je goed! Slechts het commentaar:
Ik vind lang haar toch leuker!!
Tja…..!
Naaidoos

Poosje terug heb ik een leuk rood jasje gekocht bij Steps. Best gedurfd op mijn leeftijd! Maar de verkoopster werd dol enthousiast toen ik uit de paskamer kwam. Dat gaf bij mij de doorslag om te kopen. Onderweg naar huis ging ik al weer twijfelen. Niet zo gek want dat heb ik altijd na impulsieve aankopen in winkels die ik eigenlijk fout vind! Bovendien is mijn sterrenbeeld weegschaal en breng ik mensen in mijn omgeving soms tot razernij omdat ik zo besluiteloos ben.
Enfin, gelukkig kwam ik een vriendin tegen van mijn dochter, ik toonde haar mijn nieuwe aankoop en vroeg haar of het jasje niet al te jeugdig was voor mij. Zij wist me te overtuigen dat dit absoluut niet zo was en ik blij!
Het is een soort nepleer en de knopen zaten heel erg los. Inmiddels ben ik er al 1 verloren tijdens een boodschapje in de Kopermolen. Mijn lieve (inmiddels ex) collega is nog gaan zoeken bij de Bruna en de C1000, maar niets.
Maar geen probleem: reserve knoopje zat erbij. Nu heb ik dus al de knopen er opnieuw aangenaaid. Dat plaatste mij weer voor een dilemma, want de knoop aan de voorkant zat bevestigd aan een piepklein knoopje aan de achter kant. Maar dat is een klus! Dus de kleintjes heb ik weggegooid; neen in mijn knopendoos gedaan.

Die knopendoos zit in mijn zeer oude naaidoos. Daar gaat dit stukje eigenlijk over. Het is soort ronde hoedendoos, bekleed met een rood kasjmierachtig stofje. Helemaal verschoten inmiddels en op het deksel zat een koper ringetje op het op te tillen, maar dat is er af. Hij zit vol met zeer oud naaigerei, o.a. een stukje zeemleer om het kruis in de fietsbroek van mijn ega te naaien. Nooit gebeurd, fietsbroek is al lang vervangen door tig anderen.
Ik ben zo gehecht aan die doos, doe hem nooit weg! 35 jaar geleden heb ik hem gekregen op Moederdag van mijn lieve man. Hij had hem samen met mijn nichtje, onze baby oppas gekocht met een nachtjapon. Maar die heb ik niet meer!

vrijdag, mei 24, 2002

Sixty

Waarom zo genoemd? Beetje pijnlijk te bekennen, maar ik word dit jaar 60. En dat tikt aan hoor! Ik denk het de laatste periode in je leven is waarin je nog wat leuks te verwachten hebt: pensioen! In mijn geval heet dat de OBU : lees: overbruggings-uitkering. Uitgevonden voor de mensen die geboren zijn vóór 1949 en werkzaam in de sector zorg en welzijn. En daar voldoe ik aan.

In 1979 ben ik na 15 jaar alleen huisvrouw en moeder te zijn geweest, opnieuw in het arbeidsproces getreden. Niet alleen omdat ik er aan toe was na alleen de zorg voor echtgenoot en kindertjes, maar ook voor de centjes. Bovendien kon mijn man , het wat rustiger aan doen met de zwarte klusjes in de avonduren. Want een zeer oud huis , waar altijd iets aan moest worden verbouwd, 3 bloedjes van kinderen die ook schoentjes, kleertjes en op clubjes moesten.
Er is wel veel veranderd in 23 jaar. Ik begon als administratief medewerkster voor 20 uur bij de Fiom, een bureau voor maatschappelijk werk speciaal voor alleenstaande ouders, ongehuwde moeders en adoptie.
Eerst de Olympia schrijfmachine, gewoon hard slaan op de toetsen. Na een paar jaar kwam er een electrische Triumph, jeetje, dat was heftig. Toen de 1e computer, alleen voor het secretariaat, inmiddels werd ik ook secretariaatsmedewerkster. Cursus volgen: WP/MS DOS. Geweldig allemaal. Er kwamen meer computers, meer automatisering, meer cursussen Word/Windows, registratie netwerk. Een eigen email adres een Fiom website, heel makkelijk allemaal, maar je moet het je wel eerst eigen maken. Buro secretaresse ben ik nu.
Nu ben ik het zat, steeds weer nieuwe toestanden. Ik trek het niet meer, heb er geen puf meer in. Het is mooi geweest. Op naar de OBU! 65% van je salaris zo maar uitbetaald, voor het niets doen.
Tijd voor leuke dingen, niets meer moeten. Klaar!
Nou, niets moeten!? Lees eens in de Plus of de Midi. Wat nou niets moeten? Hobby’s, sporten, cursussen, kleinkinderen oppassen! Zenuwachtig word je ervan!
Geraniums

Ja, het moet er toch echt eens van komen: bloggeren!
Ik heb een kind die erg thuis is in dat soort zaken en dat werkt aanstekelijk.
Bovendien kan het een aardig tijdverdrijf worden als ik straks in de OBU ga.
Wie weet kom ik ooit in de PLUS! Want in dat seniorenblad lees je tot vervelens toe dat je niet achter de geraniums mag gaan zitten na je pensioen! Nou vind ik er niets op tegen om achter mijn geraniums te zitten, want die staan nu buiten, maar het regent nogal vaak. Bovendien zijn geraniums hartstikke uit volgens de tuintijdschriften. Een Engelse tuin moet het worden!
Ja, er wordt wél gedacht aan onze leeftijdsgroep, leesvoer genoeg. En niet te vergeten crêmes te kust en te keur: vochtinbrengend, anti rimpel, speciale zonnebrandmiddeltjes voor ouderen en met het advies veel, heel veel smeren!
Ja, 50-plussers, daar is geld aan te verdienen!
Vanmiddag gaat het van het westen uit regenen! Dus niet achter de geraniums vandaag.

donderdag, mei 16, 2002

Hallooooooo
Schrijf nou es wat....of mag je met dit mooie weer niet naar binnen van je man?

zondag, mei 12, 2002

Gedragsproblemen binnenshuis

Wat te doen als uw kat u bijt:

"Geef een scherpe, doordringende gil, net als een kat die gewond raakt zou doen. Haal de hand weg (of als erin dat geval schrammen ontstaan, laat de hand helemaal slap hangen), draai uw rug toe en negeer de kat enkele minuten. Mensen kunnen worden verdeeld in een groep die alle schrammen aan de huid kunnen verdragen, en een groep die tot op zekere hoogte schrammen aan de huid kunnen verdragen. U kunt uw kat leren voor een van beide groepen met dezelfde methode. In het eerste geval: altijd jammeren als uw hand wordt bezeerd en biedt dan een speeltje aan als alternatief. In het tweede geval: pas gaan jammeren als de klauwen uit gaan, maar laat het niet verder gaan. Bedenk wel, dat een kat die getraind is een mens niet als speeltje te gebruiken, betrouwbaarder is met een nieuwe baby (zie Nieuwe baby). U kunt sissen of blazen proberen als de kat blijft bijten."

Hier meer tips voor de omgang met gedragsproblemen bij katten.
Bij deze geopend
Hallo allemaal. Tussen de geraniums staat mijn computer en vanaf heden deel ik met u wat ik beleef!!