De bijeenkomst vindt plaats in een kerk. De toneelzaal is hiervoor beschikbaar gesteld aan de Volksuniversiteit die in Leiderdorp deze cursus organiseert. Ik neem voor het tweede seizoen deel. De deelneemsters zijn vrouwen van middelbare leeftijd, van mijn leeftijd! De jongste is 55 en de oudste bijna 81, die al jaren aan deze cursus meedoen. Bij mij was het opnieuw "even wennen" aan het gebeuren. De docente heet Toos en geeft 25 jaar yogales en de meesten dames doen ook zolang mee. Als je dan verwacht dat zij de oefeningen en "standen" dadelijk herkennen moet ik teleurstellen. Toos legt elke week opnieuw uit: de Arabier, de Cobra, de Brug en de Zonnengroet etc.
Toos neemt dat erg serieus, als je niet oplet of niet doet wat zij bedoelt… spreekt ze je streng toe. Of erger nog: ze komt op je af en gaat uitleggen wat je precies fout doet.. Heel erg vind ik dat. Want zo’n poging lukt niet bij mij. Doordat aller aandacht dan op me is gericht, raak ik volkomen in de war. Had ik vroeger al op gymles: moest je rechterarm omhoog en je linkerbeen naar achter of andersom. Het lukt me niet. Dus sta ik wat te stuntelen aan de arm van Toos die me ondertussen aankijkt met een blik van irritatie en medelijden. Zodoende doe ik mijn stinkende best om de oefeningen er goed uit te laten zien, zodat ik niet opval. Maar Toos is scherp en ervaren in haar vak. Regelmatig geeft ze me dan "ondersteuning" . En het nare is dat het nog bij de meest eenvoudige oefeningen misgaat. Het leukste van de les is de ontspanningsoefening in de laatste 8 minuten. Lekker liggen een spiritueel muziekje aan en Toos die ons zacht toespreekt dat we alles moeten loslaten en dat we "er mogen zijn" zoals we zijn. Geweldig! Dat wil ik horen. Als de deelneemsters na de les in de kleedruimte een gezamenlijk kopje koffie drinken, wil ik dat advies van Toos niet meer serieus opvolgen. Ik erger me nogal aan speciaal 1 deelneemster, die constant aan het woord is, met een akelige scherpe stem en praat alsof ze het tegen kleine kinderen heeft. Als ik daar echt mezelf zou mogen zijn…….. NIET DOEN! In de yoga moet je ook altijd aardig zijn voor anderen, kijk, daar houd ik me aan op dat moment.
Enkele weken geleden had ik het voorrecht om een ‘duo-oefening" met Sjaan (zo heet ze) te mogen/moeten doen. Daarbij gaat een partij op de mat liggen met de benen omhoog en de ander gaat die benen als een soort handels , heen en weer bewegen. Sowieso vind ik zulke oefeningen "samen" verschrikkelijk en dan ook nog aan mijn benen bewogen worden door Sjaan…… Maar ik verheugde me erop ook haar als een soort hefboom te gebruiken.! Helaas , Sjaan mocht niet op haar rug liggen deelde ze mee. "Maar waarom dan niet"? vroeg ik verbaasd en zag mijn genoegdoening al verloren gaan! "Ik heb een ring" fluisterde ze mij toe! "Nou en, ik heb ook een ring". En ik stak mijn rechterringvinger met trouwring onder haar neus en wilde al gaan gieren van de lach. Sjaan kon er de humor niet van inzien, maar deelde mij serieus mee dat het een andere oorzaak had die heel akelig was voor haar. "En voor je man ook" kon ik niet nalaten op te merken. Sjaan gunde me een vernietigende blik en ging voorzichtig op d’r matje zitten.!
Volgende week is ze op vakantie. Dan is het koffiedrinken nog leuker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten