Jaarwisseling

Wat is het jaar snel voorbij gegaan. En zoals bij iedereen, passeren er allerlei gebeurtenissen mijn geheugen vandaag. En ik wil absoluut niet gaan “somberen” maar de leuke gebeurtenissen gaan het toch wat afleggen bij de nare . Ik ga hoopvol door met nog altijd een slecht oog. Er zijn natuurlijk erger dingen aan de hand! Elke dag een pilletje moet verlichting brengen in de gemoedstoestand, Las gister in de krant dat ik daarmee niet de enige ben…. Wat een geruststelling.
Kerstmis dit jaar rustig gevierd. Kinderen en kleinkinderen zijn de dag voor Kerst komen eten, zonder toeters en bellen, draadjesvlees, boontjes, sla etc. en ijs toe.
Altijd goed. Zij vinden het ook wel prima geloof ik. Toch eens navragen.
Geen cadeautjes onder de boom, ik had zelfs geen kerstboom gekocht deze keer. Dat is wel vreemd voor mij, ik zweer bij een echte kerstboom, geen kunst. Vorig jaar heb ik nog een boom gehaald, weliswaar een mini boom, moest ik ook weer kleine balletjes gaan inslaan! Maar ik verheug me ieder jaar om de boom op te tuigen. Alleen met de verlichting ging het altijd mis, daar moest ik mijn man bij roepen. Die “drapeerde” het snoer uiteindelijk met een boog zomaar ergens in de boom. Als het maar brandt, was zijn mening. Voor hem hoefde heel die boom niet….. “onzin” bomen horen buiten! En ja, daar heeft ie eigenlijk wel gelijk in. Dus dit jaar was ik erg meegaand en heb helemaal geen boom gehaald. Dus geen geknoei met lichtjes, de dozen met ballen bleven op zolder, ik had trouwens toch niet kunnen kiezen….. goud, zilver, blauw, roze of rode, en kleine balletjes! Allen in een vakjes doos op de zolder . staan voor een jaar te wachten, tenzij iemand ze “graag” wil hebben?!!
Wel kaarsjes neergezet, en een zingende Kerstman, moest de sfeer opfleuren. De kleindochter was verrukt van deze pop, die nadat hij van verse batterijtjes was voorzien, er vrolijk op los zong: I wish you etc…… al maar dansend en zwaaiend met zijn armen en heupen. Tot we er beroerd van werden en hebben besloten dat 2007 zijn laatste kerst in familiekring was! Trouwens met dansen was hij al gestopt.
Het weekend voor Kerst heb ik samen met mijn dochter doorgebracht in Antwerpen. Dat was geweldig. Blij dat ik een dochter heb voor deze uitjes. Prachtige kamer in het Hilton. Alles in Kerstsfeer buiten en in de winkels. We hebben geshopt en het foto museum bezocht, waar een tentoonstelling was van Stephan Vanfleteren.



Zwart/wit foto’s met mensen aan de zelfkant van de maatschappij, echt vrolijk werd je er niet van, wel was het indrukwekkend mooi. (kijk op internet!)
Ook een bezoek gebracht aan een boekhandel met alleen maar kookboeken… het favoriete object van mijn dochter. Nooit geweten dat dit zo in is tegenwoordig en niet alleen in Belgie! Persoonlijk heb ik niets meer met koken, en mijn ervaring met zulke boeken is dat je er in bladert en geniet van de schitterende foto’s en dan staat ie mooi in de kast. Ik ben wel blij met mijn “eigen echte” keukenprins in huis. Ik zorg voor de inkoop en hij voor de uitvoering. Niet zo ingewikkeld, maar wel smakelijk.
Onze kooplust hebben we bedwongen, wel heerlijk gegeten bij Appelmans…

Eerste Kerstdag hebben man en ik doorgebracht bij een nicht van ons. Die samen met haar man zo’n dag tot een waar festijn maakt. Koffie met taart, drankjes en hapjes, later op de dag nog een uitgebreide gourmet en ijs toe……. Nog een afzakkertje nemend op de bank komen we tot interessante gesprekken en nemen we nog “even” de belangrijke zaken uit het leven door……. Zo kom je nog eens wat te weten van elkaar!

Oudjaar zijn we thuis gebleven , samen, alweer een hapje en een drankje en tv kijken.
De tijd van feesten met vrienden is nu wel voorbij en treuren doen we er beiden niet om. Alleen eind van de middag oliebollen gegeten bij de buurtjes van mijn hondje.
Televisie kijken geeft zoals gebruikelijk wat strijd tussen ons….. mijn keuze is natuurlijk nooit de zijne! En andersom…..
Nieuwjaarsdag kwam de oudste zoon met vrouw en kindjes, dat is genieten! Dol ben ik op ze.
Dochter kwam later op de dag met haar vriend, hebben naar familie traditie, Chinees gehaald , heerlijk gegeten en leuke muziek gedraaid en veel gelachen.
Onze jongste zoon viert 4 weken vakantie in Colombia met vriendin en dochter, komt volgende week terug, als ze zich niet hebben aangesloten bij de Farcq maar dat verwacht ik niet! Zal wel blij zijn als weer thuis zijn.
Zo is het jaar 2008 van start gegaan. Ik ga er iets goeds van maken, echt waar!